بررسی عوامل پیش بینی کننده خودکشی منجر به مرگ

سابقه و هدف: خودکشی از جمله مهم ترین آسیب های اجتماعی و از علت‎های اصلی مرگ در کشور است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با خودکشی منجر به مرگ، در شهرستان ایوان انجام شد. مواد و روش ها: اطلاعات موارد خودکشی در طی یک دوره 7 ساله (1390-1384) تجزیه و تحلیل شدند. داده ها نیز از نظام جامع اطلاعات خودکشی به دست آمد. برای بررسی ارتباط متغیرهای کیفی، از آزمون کای دو و به منظور تعیین اندازه اثر عوامل مرتبط با مرگ ناشی از خودکشی، از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بود. درمجموع، 820 نفر که 425 نفر آن‎ها (8/51 درصد) زن و 395 نفر (2/48 درصد) مرد بودند، اقدام به خودکشی کرده بودند. میانگین سنی اقدام کنندگان 7/9 ± 9/24 سال بود. نتیجه خودکشی در 56 نفر (1/7 درصد) مرگ بوده است. نزدیک به نیمی از آن‎ها بیکار و بیش از 64 درصد مجرد بودند. شایع ترین روش خودکشی، مسمومیت با دارو و خودسوزی مشاهده شد. بین متغیرهای تأهل، تحصیلات، سن، روش اقدام (01/0>p) و زمان خودکشی (05/0>p) با نتیجه خودکشی، رابطه معنی دار وجود داشت. شانس مرگ در افراد متأهل 4 برابر مجردها و در افراد بی سواد، 80 درصد بیشتر از افراد باسواد بود. همچنین، شانس مرگ در اقدام کنندگان به روش خودسوزی، 12 برابر مسمومیت با سموم کشاورزی مشاهده شد. استنتاج: خودکشی از تهدیدات مهم سلامت عمومی در شهرستان ایوان است. این مطالعه نشان داد که شانس مرگ ناشی از خودکشی در افراد متأهل، بی سواد و اقدام کنندگان به روش خودسوزی، بیشتر بود. نتایج این مطالعه در اتخاذ تصمیم‎های پیشگیرانه در گروه های آسیب پذیر، کمک کننده است.